Ben bütün çiçeklerimi sana açmıştım
Seni büsbütün bahar bellemiştim kendime
Tomurcuklar patlatmıştım sana
Mayasıllı çatlak ellerimde
Utana sıkıla
Köklerimle bağlanmıştım sımsıkı
En büyük düşmanımdı umarsız ayazlar
Ben kaç dolu atlatmıştım
Kaç kırağı
Kaç koca karı soğuğu
Kaç zemheri
Değdirmedim yaprağıma hiç çiğ tanesi
Ben sonumu sana saklamıştım
Yalancı baharım
Ben bütün sınırlarımı sana açmıştım
Ne vize ne pasaport
Bir gülüşün yeterdi biliyorsun
İndirmiştim yelkenleri suya
İçimdeki savaşı bitirmiştim
Hassas kırmızı çizgilerim
Akar giderdi haritadan
Sen baktın mı
Kanımla doldurduğum dolma kalemi
Sunmuştum altın tepsilerde
Belirle diye yeniden hatları mı
Şimdi kazısam kanıyor
Kan yara
Yara kabuk
Kabuk iz oluyor
Ve izin hiç ama hiç çıkmıyor yürekten
Yalancı barışım
Ben bütün gülüşlerimi sana saçmıştım
Senin için çıkarmıştım
Dehlizlerden yaşama sevincimi
Aramıştım bir simyacı misali
Mutluluğu karışımlarda
Karıştırıyordum yüreğimdeki kor ateşlerde
Isıttığım kazanı
Biraz ben katıyordum içine yetmiyordu
Sonra biraz sen
Biraz daha sen
Ağız dolusu sen…
Hep sen…
Eksikti bir şeyler sana rağmen
Zamanın eskittiği biz eksikti
Yalancı karışım
Kayıt Tarihi : 26.2.2009 16:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)