Hani derler ya,
Aşk gelince bahar gelir gönüllere.
Oysa bilemezler,
Her aşkın, yeni bir bahar olduğunu…
Her aşkın bitmeyecekmiş gibi başladığını,
Ama her aşkın bittiğini,
Yalancı bahar olduğunu bilemezler…
Geldiğinde aşk,
Önce çiçekler açar gönüllerde rengarenk,
Dallarda erkenden yeşerir umutlar,
Kuşlar kanat çırpar,
Sıcak eser rüzgarlar,
Aşk’tan başka her şey yalan gelir,
Taht kurar biçare gönüllere aşk.
Her baktığında yıldızlar parlar gözlerde,
Her gülümseyişte,
Yarım ay doğar yüzlerde…
Dudaklar gülümser aynalara,
Tebessümler eksilmez yüreklerden.
Saçlar savrulur dalga dalga,
Vicdansızca bağlar kendine,
Doyasıya oynar,
O saf, o masum yüreklerle aşk.
Sonra birden bire, çeker gider,
Dönüp arkasına bile bakmaz…
Ruhumun sonsuzluğunu taşırken avuçlarım,
Baharın yerini alır, hazan,
Gülümseyişin yerini alır gözyaşları,
Su gibi yürür gider,
Bir yol bulur gözlerimden yüreğine…
Güneşin yerini alır, kara kışlar,
Acımaz kırar gönüllerin dallarını,
Soldurur baharda açan çiçekleri…
Ölüm kokarken çiçek özlerinin,
Kan ağlayan gözleri,
Gülümseyerek bakar,
Ardından yalancı baharlara kanan,
Yüreğiyle ağlayan yenala aşk.
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 11:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yenal Karavelioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/03/yalanci-bahar-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!