Ağaçlar güneşe kandı
Bahar geliyor sandı
Erken açan çiçekler
Dallarda üşüdü yandı
Yalancı bahar yalancı bahar
Nerden çıktı bu fırtına bu ayaz bu kar
Gülüşü kendine sandı
İçi kıpır kıpır uyandı
Başkasıylada görünce
Kalplerde duygular yandı
Yalancı bahar yalancı bahar
Nerden çıktı bu fırtına bu ayaz bu kar
Hep içine ağladı
Genzine çöktü acı
Yokmuşki de diyorlar
Ruh üşümesinin ilacı
Yalancı bahar yalancı bahar
Nerden çıktı bu fırtına bu ayaz bu kar
Hadi kadim dostları ara
Bak kalpte açıldı yara
Belki merhem olurlar
Aşksa kaldı başka bahara
Yalancı bahar yalancı bahar
Nerden çıktı bu fırtına bu ayaz bu kar
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gençlık yılları yer Kızılay gökdelenin altı Ankaranın buluşma yeri sadece bir bakışın ruhtaki şimşek etkisinden esinlenerek yazılan şarkı sözü
![Hayri Çağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/14/yalanci-bahar-116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!