Aylardır su görmemiş çorak bir toprak gibi
Yüzümün haline bak sanki ateşte yandım
Sararıp da solmuşum kuru bir yaprak gibi
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?
Daha dün sokaklarda saklambaç oynuyordum
Kanımda yanan ateş asla sönmez diyordum
Ben ruhumu hep çocuk kalacak sanıyordum
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?
Zaman durur sanırdım aşkın olduğu yerde
Kader böyleymiş demek erken düşmüşüm derde
Özenle taradığım siyah saçlarım nerde
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?
Nerde o dağdan dağa yankılanan seslerim
Nerde o yokuşlardan yılmayan nefeslerim
Nerde o hayallerim nerde o heveslerim
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?
Hani bir söz vardı ya hayat kırkında başlar
Benimse gözlerimden eksik olmuyor yaşlar
Nedir bu titremeler nedir bu çatık kaşlar
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?
İçimdeki morları beyaza boyamadan
Daha hiç bir işimi yoluna koyamadan
Hayat denen rüyanın tadına doyamadan
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?
Ben kimden korkuyorum neden dilim dolaştı?
Neden duygularıma bir ürkeklik bulaştı?
Sonbahara mı girdik yolculuk mu yaklaştı?
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?
Kayıt Tarihi : 28.11.2006 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kitap: Geceleri Yakıyorum
Var mi acaba yaslanmayan sima?
Zaman nasilda geciyor acisiyla tatlisiyla.. Hep aynalara bakan bir yuz olacak belki, ama benim gozumle bana bakan degil...Bir gun bu gozlerde kapanacak belki, ama aynalar yansitmaya devam edecek.Gercekler aci da olsa hayat kirkindan sonrada guzel olmali. Yasama yurekten baglanmali. Yuregine saglik degerli abim. Bu siirin cok etkileyici. Kutlarim abim.
TÜM YORUMLAR (1)