sevgime sesmi verdin
korkmadan cesurca
hep gizli kaldı ruhunda
oysa bir fidan gibi büyütmek
sarmaşıklar gibi sarmak
dallarında yaprak olmak
solmadan kara kışa aldırmadan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?