kelimelere dökülür kalbim
her yerde kandiller yanar
görmez olurum şu fani canı
içimden çıkmayan bir acı sarar
gözlerinde bir tebessüm bir sima
sonum geldi kanla biten bir yaprak
sonbahar akşamıydı fasıl hayatım
çıkmaya çalıştıkça kapanan kapılar
yollarıma yağmurlar aktı al al
vücudum ürperdi diken olmuş göğsüm
teninde aradım seni bilmezdim ya
ellere düştü adım sana karalar yazarken
mektup hiç ulaşmadı yara yüreğime akan
kendimi aradım bir mevsimler bile yalancıydı...
Kayıt Tarihi : 20.1.2014 19:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özden Torkul](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/20/yalanci-asik-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!