Yalancı anne 2 Şiiri - Ahmet Faruk Mermer

Bir gece yarısı hıçkırarak ağladığımda
Yanıma oturup saçlarımı okşamıştın
Babam yok. sana birşey olursa dediğimde
Korkma oğulcuğum bana birşey olmaz demiştin

Bir mayıs ayının bereketi düştüğünde
Toprak gebeyken çiçeğe
Yeni yeni terleyen bıyıklarım vardı.
Yıl 1976 dıydı mevsim bahardı,
İlk aşklarla çarparken yüreğim
Bitmeyen umutlarım, sevdalarım vardı

Yıl 1976 dıydı mevsim bahardı
Ve yine birgün, yine kapımızın önünde
Bir adam sırtından tabut indirmekteydi
Ölü yok amca al tabutunu git,diyesim geldiğinde
Fikriye teyze durmuş hemen yanımda
Başın sağolsun oğlum dediğinde
Yoksa, yoksa yine mi yalan söyledin

Sanamı geldi bu tabut
Ölen sen değilsin öylemi anne?

O zaman niye akıyor gözlerimden yaşım?
Niye susmuyor camilerde sela sesleri?
Niye kumru kuşları ötmüyor sevdalıca?
Niye boynu büküldü al gelinciklerin?
Niye sarsılıyor bedenim vurulmuşçasına?

Ayhan' a simit alır avuturum yine
Aynur'a annende asker oldu derim
Of anne of...Ne gereği vardı ölümün
Hem, hem ölen sen değilsin öylemi anne?
Yine, yine bana yalan söyledin
Niye bana yalan söyledin?
Yalancısın,yalancısın
YALANCI ANNE!