Yıldızlar misali hep göz kırpardın,
Elimi uzatsam tutarım sandım,
Yıldırım aşkınla tutuşup yandım,
Sönen yıldız gibi kaydın kayboldun.
Şu yalancı âleme alışamadım.
Zirveler tükendi, yıldızım söndü.
Şahlanmış gönlümün devranı dönü.
Aşkta şans yüzüme bir kere güldü.
Sönen yıldız gibi kayıp kayboldu.
Yalanmış şu âleme alışamadım.
Bundan benim de olsun dediğimi;
Tam yakalamışken istediğimi;
Bir varmış, bir yokmuş masal misali;
Sönen yıldız gibi kayıp gittiğini gördüm ya,
Yalanmış şu âleme alışamadım.
Senli yaşama hayâl kırıklığına,
Yalnızlığa, sensizlige alıştım da,
Yalanmış şu âleme alışamadım.
Alışamadım, alışamadım gülüm, alışamadım.
Kayıt Tarihi : 18.10.2019 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!