YALANCI Şiiri - Mehmet Davran

Sen yalancısın kendi kendine,
Hani, bu son olacaktı, ne haddine!
Düşünmeden konuştun, sevginle,
Bak aşıksın yine , sevdiğine.

Nefretmiş seninki si, doğurdu aşkı.
Titretti duyguları, gözyaşı kaldı.
Hafifçe sıkıldı, boş verdi sandı.
Ölümle tanıştı, yaşama kandı.

Doğdu yeniden, gözyaşı yaştı.
Onun kalbi taştı bu son savaştı,
Acı bir tebessüm, çare barıştı.
O yinede öldü, toprakla tanıştı.

Güldü kendine , bu son yalancı.
Ölümle kurtuldum, saklandım sandı.
Günahsız kurttu, dişi kanlı kuzu,
Sevgiyi kanla yazdı, hayıflanınca.

Seviestet.