Önce gözlerinde unuttum yalnızlığımı,
Sonra ellerinle yok ettin sonsuzluğunu.
Meğer yalanmış bütün bakışların,
Bir çift sözün ve duyguların.
Önce gözlerinde gördüm sahteliğini.
Aşkın yalanı yanıyordu yüreğinde.
Gerçek olduğunu söylüyordun; ama değildi.
Dudakların kandıramıyordu gözlerini.
Duracak vaktim yok senin için,
Gerçek yolu dar artık ikimiz için,
Sen de durma, git onun için;
Kalktı gözlerimden yalan perdesi.
Aralık 2005
Gül AycanKayıt Tarihi : 15.1.2006 02:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!