Yalancı Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Kalbime doğruları değil, gölgeleri verdin ya sen,
Bir gülüşüne kandım, bir susuşunla yaralandım.
Yalanların sihir gibi esir aldı kalbimi,
Hem seni sevdiğimden, hem kendimden utandım.

Gidişlerin ezberimde, dönüşlerin yarım,
Sözlerin masal gibi, gerçeklerin karanlık bir anım,
Ben senin yüreğine sığmayan o büyük kadın,
Sen benim içimde büyüyen dinmeyen acım.

Kandırdın, yine de adını içimde sakladım,
Aşkımı ateş gibi geceye akıttım,
Her “selam” deyişinde yeniden yanıldım,
Sana değil, sana güvenen halime kızdım.

Şimdi söyle, hangi yalanınla beni tuttun,
Nasıl bir oyunla gönlümü uyuttun,
Kalbimi kırıp giden sen, zalim olsan da,
Ben seni sevmekten vazgeçmedim, sadece sustum.