) .
İnsan insanın aynasıdır.
**************************
Körler ülkesinde, tek gözlüyü kral yaparlar....
Hikayelerde, çocuklara anlatılan masallarda,
hileleriyle ünlenen türlü göz boyamalarıyla
etrafındaki insanları kandıran usta bir yalancıdan bahsedilir.
Karşılaştığınızda ondan uzak durmanız
gerektiği konusunda size öğütler verilir.
Onu tanımanın bir yolu vardır.
'O sadece tek gözlüdür.'
Işık görmeyen gözünün gördüklerine inanır
ve etrafındakileri de buna inandırır.
Şunlar onun hikayesinden alıntılar:
.........
Diğer gözü kendine dönük tek gözlü adam
'Ben'den başka bir şey görmeyen gözünü
tüm dünyada gezdirerek her şeyin haberini alır,
bu olağanüstü yeteneği sayesinde öğrendiklerini
çevresindekileri aldatmada kullanırmış.
Ona şimdilerde 'YALANCI' diyorlar.
…..
…
..
Kör ile yatan şaşı kalkar diye bir söz vardır.
Yalancı da, beraber olduğu insanların,
benliklerine dönerek kör olan gözlerinin
gördüklerini, yalanlardan oluşan halkalarına eklermiş.
........
…
'İnsanları kandıran işine kendisiyle başlamalı.'
Fark edilmeyen size her yönden,
ansızın yaklaşır,
damarlarınızda dolaşır.
Günün birinde daha siz onu kavrayamadan
derinliklerinde bulursunuz kendinizi.
Anlamaya çalışırken anlaşılmayan olmak gibi.
Adı efsanelere karışan bu tek gözlü adamı,
ismini duyduğum ilk günden beri her gün aradım.
Yalancının bana yaklaşacağı anları kollarken,
karşılaştığım insanların gözlerine,
ruhlarının derinliklerine inene kadar baktım.
Kör oldukları söylenen özürlü insanlarla sohbet edip
onları tanımaya çalıştım.
Sonunda 'Gerçeğin ışığını ' görmek için
gözlere gerek olmadığını anladım.
Artık yalancıyı bulduğuma inanıyorum
ve göz boyamalarına yalanlarına kanmıyorum.
Çünkü zaman geçtikçe
çevremdeki insanların değişmelerine şahit oldum.
Bazıları bir yaprak gibi kayboldular,
bazılarıysa artık benimle aynı fikirleri paylaşıyorlar
bazılarınınsa ne olduklarından haberim yok
artık onları göremiyorum.
Aslında bu 'Değişimin' nasıl olduğunu
onlar daha iyi bililer.
Bundan birkaç sene önceydi,
bir arkadaşım şiirlerinden bahsetmişti.
Deli divane gibi o aralar şiirlerle ilgileniyordum.
Arkadaşım, dolabının kapısında
'aynasının' altına yazdıklarını bana gösterdi.
İşte yalancının izlerini ilk kez o gün fark ettim.
Yazılanlar şöyleydi:
Sabah uyandım aynaya baktım kirliydi sildim.
Sabah uyandım aynaya baktım kirliydim,
Ama aynanın elleri yoktu.
Bir sabah aceleden işe yetişmeye çalışırken
boyadığım ayakkabımın boyası kazara yüzüme bulaştı.
Aynadaki gözümün kenarına bulaşan boyayı silmeye çalışırken
kısa bir an yüzüme diğer gözümle baktım.
'Görmediklerim beni korkuttu. '
Eğer bir gün benim gibi yalancıyı arayacak olursanız
Onu bulmak için fazla derinlere inmenize gerek yok.
Yakınınızda bulunan bir aynanın karşısına geçip
aynadaki boyaları silmeye çalışmanız
onu farketmek için yeterli olacaktır.
Göremediklerimi belki siz de görürsünüz.
Kandırdığım dostlarımla beraber.
Ahmet Ersin TaşelKayıt Tarihi : 6.1.2005 15:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!