Unuttun vefâsız, kalbim senindi.
Sevda hırsızıydın hemde talancı.
Hatıralar şimdi bir bir silindi,
Sinsice içimde durdun yalancı.
Kurşun gibi ağır, vedâ bakışın,
Ateşten bir lavdı sanki yakışın.
Hasretler doğurdu benden kaçışın,
İçimde yanan bir kordun yalancı.
Yoksa hep kader mi yalan söyledi(?)
Belki yüce Mevlâm böyle diledi.
Hasret yazdı bana yalnız eyledi,
Hayat yormadı, sen yordun yalancı.
Sendin vicdansızca ipe un seren,
Kara gözlerinden bendim can veren.
Gurbet yollarında ömrü bitiren,
Kurşun oldun beni, vurdun yalancı.
Sakınırdım seni gözün ferinden,
Bir kalp nasıl çıkar tamda yerinden (?)
Hatıran ok gibi vurdu derinden,
Kalbimi acıttın, kırdın yalancı.
Yokluğun silahtı bir bir vurdu da...
Lâl oldu dillerim kalbim durdu da...
Dert bilmez niceler seni sordu da...
Ne aradın nede sordun yalancı.
Kayıt Tarihi : 4.9.2021 04:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!