Yalancı Şiiri - Tahsin Emek

YALANCI

Nerede verdiğin o sözler! yalancı.
Hiç kalmadı kimse’lerin inancı.
Kaybettin sen olsan da hoca haccı.
Yalancının mum u söner yalancı.

Arattın da senden önce gideni.
Akladın ya sende idi kefeni.
Sende varda onun yoktu kalemi.
Daha güzel çalışırsın yalancı.

Ummamıştım senden böyle bir darbe.
Yalancısın verdiğin sözler nerde.
Deva olacaktın sözde her derde.
Sende oldun giden gibi yalancı.

Makyaj ile aldatırsın herkesi.
Gerçekleri örtemezsin var sesi.
Mazlumların Ah ı yakar nefesi.
Hayat bir gün değildir ki yalancı.

Taşıma su ile dönmez değirmen.
Nere gider senin böyle dilenmen.
Beş parayla sattın isim denilen.
Bir caddeye adını koy yalancı.

Ticaret mi yaptığın ne ki bilmem.
Bizi atıp yabancı dan getirmen.
Şaştı sende teraziler şimdiden.
Sonun iyi olmayacak yalancı.

Evde oturana bir şey demedin.
Maaş verdin ortak olmak istedin.
Durum bakıp bize insaf etmedin.
Yaptığın yanına kalmaz yalancı.

Bak yalancı biliyorum mazini.
Rüşvet veren alır bir gün hepsini.
Sen ne sandın kimse bilmez mi seni.
Kirli çamaşırın çıkar yalancı.

Yandaşın var maaşı alır da yatar.
Bilmez misin hepside göze batar.
Yakar seni işlediğin günahlar.
Solcusun da! sağ çok yeğdir yalancı.

Üç beş taş dizmekle boyattın gözü.
Silemez'sin mazin'den gelen izi.
İn kar ettin solda doğan yıldızı.
Kapitalist oldun gittin yalancı