Yalancı Şiiri - Türker Koluman

Yalancı

İçten gülümsedin kara bahtıma
Kendince kuruldun gönül tahtıma
Bin bir dilden yemin buldun ahtıma
Huzurda verdiğin sözün yalancı...

Aydan daha güzel göründü bana
Takılıp peşine girmiştim hana
İki laf edince çevirdin yana
Kaşların, kirpiğin yüzün yalancı...

Her zaman yağmurlu gözüme baktı
Gönlümün içinde cehennem yaktı
Simsiyah sanmıştım kestane çıktı
Hülyalara salan gözün yalancı...

Yumuşak göründü durduğu yerde
Aşkının ateşi tütmüştü serde
Çare olur sandım onulmaz derde
Başımı koyduğum dizin yalancı...

Öpüşürken leyla olur uçardın
Üstüme sayısız buse saçardın
Ne zaman sarılsam dörtnal kaçardın
Doruğa tırmana hazzın yalancı...

Say ki varılmayan yalçın bir dağdı
Dolu oldun, yağmur yağdı, kar yağdı
Mutluluk elimden göklere ağdı
Kapkara bulutlu hüznün yalancı...

Ey sevgili senin bütün yaptığın
Vefasızlar yolu hemen saptığın
Benim sevdam değil yalan taptığın
Her sazda rakseden özün yalancı...

1997