Git desem de gitmiyor, gel desem gelmiyorsun;
Sevgiden anlamıyor, sevmeyi bilmiyorsun;
Yüreğine yazmıyor, gönülden silmiyorsun;
Dostun sözü acıdır, çok iyi biliyorsun!
Anladım ki sevgilim, ne yolcu ne hancısın;
Sönmüş bir mum alevi, koca bir yalancısın!
Akşamüstü söz verir, sabaha vazgeçersin;
Ekmediğin tarladan bolca hayal biçersin;
Aşk badesi acıdır, bir gün sen de içersin;
Hazan mevsimi gelir, kuşlar gibi göçersin!
Anladım ki sevgilim, ne yolcu ne hancısın;
Sönmüş bir mum alevi, koca bir yalancısın!
Hani yaşam kaynağı, nerde hayat pınarı;
Masal gibi dinledin inanmadın, bunları;
Bilirsin sel gitse de, bırakıyor kumları;
Sana dilim varmıyor, söylemeye bunları!
Anladım ki sevgilim, ne yolcu ne hancısın;
Sönmüş bir mum alevi, koca bir yalancısın!
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 12:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Odabaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/06/yalanci-130.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!