Yalancı Şiiri - Hamit Gazigil

Yapışıp kan emici Kongo gibi ensesine
Her keşi tutsak eyle yalan dolan adresine
Sahiden dara düşsen kimseler koşmaz sesine
Morarıp mosmor olsa ağzındaki dil yalancı
Bu yalan saltanatın gelir sonu bil yalancı

Fendine alet edip her kesimi zara getir,
Peşine süründürüp ağ gününü kara getir,
Müşteri iflas etse sen cebini kâra getir,
Tükürse yüz gözüne hiç aldırma, sil yalancı,
Bu yalan saltanatın gelir sonu bil yalancı

Her işi ben bilirim at yalanı bak işine
Paranı tahsis eyle, bırak sürünsün peşine,
İşlerin ters giderse bas küfürü kardeşine,
Kanı bir kardeş olsa deki; ”Geber, öl” yalancı
Bu yalan saltanatın gelir sonu bil yalancı

Söz verip sözde durmayanlara bir şey mi olur?
Borç verip sonra sormayanlara bir şeymi olur?
Kapına her gün uğrayanlara bir şeymi olur?
Ne hacet var telaşa aylar olsa yıl yalancı
Bu yalan saltanatın gelir sonu bil yalancı

Her işe atlayıver en öndeki sen olginen,
Dergici, fotoğrafçı, sette yönetmen olginen,
Boyacı, matbaacı, hatta sportmen olginen,
Dar güne kaldığın an bulunur bir yol yalancı
Bu yalan saltanatın gelir sonu bil yalancı

Herkese umut dağıt iyi niyetli melek gibi,
İyi, kötü habercisi sanki çarkıfelek gibi,
Bazen ol şarlatana pabuç diken kelek gibi,
Sinsi emellerine bulunur bir fel yalancı,
Bu yalan saltanatın gelir sonu bil yalancı.

Sana el veren kişi kaptırırmış sağ kolunu,
Git gele dert edermiş hem sağını, hem solunu,
Bu gidiş kaybedecek, şaşırtacakmış yolunu,
Sen otur dalganı geç, kahkaha at, gül yalancı,
Bu yalan saltanatın gelir sonu bil yalancı.