Yalancı Şiiri - Turgut Uzdu

Güneş yine batıyor, veda zamanı ey gerçekler
Hayallerim birikmiş beni bekler
Hani annesine fütursuzca sarılır ya bebekler
Ben de gecelere sarılırım
Gariptir
Annem sanırım.

Ufukta kanlı bir gözyaşı damlasıdır artık
Gerçekler kundaklanır siyahla
Gece kendisine sadıktır gündüze hain
Bulutlar sessizce gelir yüreği uzak kıyıların dertlerine hamile
Saatler saç örgülerine takılır bin bir ahla
Kıyılarda kaybolur kuzucuklar,
Gölgeler silinir.

Yıldızlar sükûneti bozar
Uzaklarda ne aşklar hüküm sürer bilinmez
Ayrılıklar ve yalnız kalışlar söndürür ışıklarını odaların
Kapılar kapanmaz, aralıktır yine de
Beklenen gelmez, bilinir
Yitiğidir artık bütün yolların.

Gül pembesi yanaklar solmuş mudur acep
Al dudaklar memnun, gülmüş müdür
Dokunuşlardaki sıcaklık durur mu bakışlarda
Yürek üzülmüş müdür samimiyetsizlikle
Depremler susmuş mudur saniyesizlikte.

Bir bebek ağlar beynin bir köşesinde
Çığlık çığlığadır ses yankılanmaz
Hüznü atmış diye ilan eder gözler, pırıltılı
Sokaklarda yüksek topuk sesleri duyulur
Bir yürek bir yürek daha
Yenilir şafağa
Uyur
Yalancı düşüncelerin ninnisiyle
Uyutulur.