Bir insan fikri deşeliyor beynimi
Bir insan zırh çekiyorum
Bir fikir kadar yalan...
Zaman en yaman ayraç
Uç noktalarına
Benliğime saplanan zırhımın..
Neden böyle yalancı fikirler?
Ve bilmediğim bir yer kadar yabancı
Oysa bir dost gibi besliyorum
Nereden bu samimiyet yabancı?
Uzat ellerini karanlıklarıma
Gözlerini dön arkaya
Şimdi gitme zamanın
Eski günlerini özlüyor çocukluklarım..
İbrahim EryazıcıKayıt Tarihi : 14.3.2008 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Eryazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/14/yalanci-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!