Boynuna günahkâr geceleri sarma sakın
Her köşe başında tinerci yalnızlıklar
İstanbul piç etmiş elleri üşüyen yavruları
Son şiirini yazıyor Edirne’de bir şair
Ölüme açılan kucaklar yara içinde
Düşünürken yolsuzlukları simit çalan çocuklar geliyor aklıma
Simit yerine ölümüne yedikleri dayaklar aklımda
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
