1972--Osmaniye -Finike
yalnız olmadım diyarımda
aradım buldum.Nurdağı vadisi
mesken oldu ömrüme
vazgeçemem yayla şehrimden
vazgeçemem Nurdağı vadisinden
gözlerimizde kaybolan akşam güneşi
ateş pembesi ufuktan buluta
Bunca yıl yaşadım
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Devamını Oku
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Kalan saatlerinizin huzurla geçmesini dileyerek iyi pazarlar.
En karamsar saatlerde,hava bulutluyken; ne yağar ki yağsın mübarek, ne açar ki açsın havalarında, tam da bıkkın, kötümser ruh halindeyken sizin bir şiirinizi okumak yeter.
Hele, hele içinden vadi geçiyorsa,yeşil bir vadi...Mutlaka yakınında bir nehir de vardır.Sizin cömert yorumlarınız gibi bereketli...
Evet 'kalp kıran yalana yer yok'
Güzel bakmasını, güzel görmesini, güzel düşünmesini başarabilirsek her yer çayır çemen...
Arslanlar gibi çalışıp,hafta sonu bir ağaç altında dostlarla çay içmenin keyfine değer biçilir mi?
Her şey para, her şey şan şöhret değil.Gönül kırmak çok kolay bizler zor olanı seçelim gönül almayı, yapmayı yapıcılığı, onarmayı ,sevindirmeyi bağışlamayı seçelim ve sevelim.
Bütün bunları huzur veren, mutlu eden şiirinizin finali düşündürdü bana.Yeni haftanın da huzur yanında ,sevinç neşe mutluluk getirmesini diliyorum sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta