ìnsan yalana kanıp, doğruya kızıyor sebepsiz yere...ve sonra doğruyu bırakıp yalana kanmaya devam ediyor...
"u.b"
not:gecenin icinde söndürdüğün bir ateş böceğiydi doğrularım, yolunu kaybettiğinde anladin...
290520120045
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta