Yalana İtibar Şiiri - İbrahim Bozkurt

Yalan nüfuz etmiş insan diline,
Adeta tükenmez kaleme benzer.!
Dönde bir kez etrafın gözle,
Yalana itibar ne kadar fazla.!

Herkesin yalanı çıktığı vakit,
Nedense hepimiz dürüstüz vallah!
Kendine güveni yitirmiş kişi,
Her zaman yalana sığınır billah.!

Yalancı kendini ak yapamazsın,
Öğütten ikazdan bir pul almazsın.
Birine karşı yalan söyleyeceksen,
O insana karşı nefret kusarsın!

Hiç yalan söylemedim diyen kişi,
O anda katmerli yalan demekte.
Yalancının içi çıfıt çarşısı
İçine gir bak neler görürsün.

Yalancı özür diler her hatasında,
Amma yalan söylediğinde asla.
Yalanın azıda çoğuda birdir,
Özürü kabahatinde büyüktür!

Doğru yarışta intizamlı gider,
Yalancı katakulli yapıp gider!
Hedefe önce varan doğru olur,
Yalan kazdığı kuyuya düşmüştür.

Bozkurt yalanla işim olmaz dersin,
Gözüme bakarak yalan söylersin.
Madem söylüyorsun her an yalanı,
Unutkan olmayacaksın birader!