Yalana Gerek Yok Şiiri - İzzettin Dönmez

Pekte yüzüm gülmedi,
Yalana gerek yoktur!
Hakkıma razı oldum;
Talana gerek yoktur!

Verdilerse yedim ben,
Adil olsun dedim ben,
Huzuru istedim ben;

Gitmese de hoşuma,
Beklettiler boşuna,
Sürdüler yokuşuna;

Umut dedim sevgiye,
Gerek yoktur övgüye,
Nefret duydum sövgüye;

Yamuklara şaşmadım,
Boz bulanık taşmadım,
Haddimi hiç aşmadım;

Ezildim büzüldüm ben,
Duvara düzüldüm ben,
Nede çok üzüldüm ben;