Yalana Dönerken Söz Şiiri - Suna Aras

Ve yalanla boşlanan aşktı
Duygu durgunluğuna düşünce
Şiirin evrensel sesi
Güne bakan yüzümle
Dönüyorum oraya
Aşk
Olmalı diyorum.

Yer kaçıyor durmadan
İhaneti yüklenen ayak oluyor
Duruyoruz aynı kesitte
Dönüyoruz un ufak
Şiir ve aşk telaşlıyım.

İze düşüyor
Sevince dönüşüyor
Daralıp genişliyor
Değişiyor.

Ömrün her gününe
Acıya hayıflana
Zamanın altın demine
Bakır tefler çalıyorduk
Dağınıktık
Şaire irkilmeyen ve irkiltmeyen
Bir dönüş yaşıyorduk.

Gönüllü unutkanlığımızdı şiir
Aşka nasipsizdik
Kapılara kapatıyorduk
Pencerelere yöneliyorduk sonra
Sırt ağrısıydık birbirimizin
Ertelerken her ışığı insana dair
Kendimize erteleniyorduk
Kendi kaçağımızdık
Sıkılıyorduk
Koltuk altlarımıza ellerimizi.

Yalana dönerken söz
Tere
Soğumuş göz ucuydu bakışımız
Emekçiydi yalanına sendika
Evet açıkça
Açlığına ücretti işçi
Kör talihlere yükleniyordu
Kör düğüm
Kör işi.