Yalana Bak Şiiri - İbrahim Tufan

Aşk Şiirinin devamıdır...

-Son kez düşünüyorum seni bu gece aşk-

Yalana bak sevdiğim; son kez düşünüyormuşum seni bu gece. Son kez umutlanmak istiyormuşum.

Ben umutla yaşıyorum sevdiğim; umutla yaşayıp, umutla ölüyorum. Ki ben ölmek istemiyorum sevdiğim, ne de olsa her gün tekrardan doğmuyor muyum senin sevginle?
Her gün doğup, binlerce kez ölmüyor muyum? Bilhassa hiss-i gurur duyuyorum sevgimle beraber bu arşa çıkma yolunda umutlandığım gecelere.

Senle beraber veçhe vermek isterken hayatıma sen rayından çıkmış bir tren gibisin. Ama ben metanetliyim yar, sen benim gece rüyalarıma giren prenses değil misin?

Bağa tarkan olan ben, yüksek rütbedeki seni sevdim ve sana gönül bağladım. Bağladım gönülün ipleri yok yar, istediğin zaman veya istediğin herhangi bir kelimeyle kesemezsin.

Arşa kalkamayan aşkımıza ithafen yazıyorum bu şiiri yar. Beni sevmeni sağlamak amacıyla yazıyorum yar. Bu sakitliği bozmak amacıyla yazıyorum yar, bana geri dönüş sağla lütfen.

Karanlık bir gecede, hani bir ışık vurur ya gözünüze. Gözünüze vuran ışıkla beraber bir aydınlık oluşur ve o aydınlıkla yolunuzu bulursunuz ya.
Benim gecem yok.
Bana gece olur musun?