Yaşam da tek kişilik, aşk da,
Şimdi daha iyi anlıyorum,
Oturduğum yerden kalkmadan
Ellerimiz ayrılmazdı bir birinden
Yapışık ikiz gibi, enerji verirdi durmadan
Şimdi ellerin yok beni ısıtan
Benim ellerim yok ellerini tutacak
Gezdiğimiz yerler geliyor aklıma,
Çılgınca koştuğumuz,
Çılgınca kulaç attığımız denizler
Şimdi sen yoksun yanımda
Benim sana gelecek ayaklarım da yok,
Şimdi daha iyi anlıyorum
Oturduğum yerde, vücudum çürürken
Ne ellerin var acımı dindirecek,
Ne gözlerin var yanımda içine dalıp gittiğim,
Çürüyorum oturduğum koltukta,
Kesilecek bir yerim kalmadı,
Acıyor hemde çok acıyor
Ne ölüm nede parçalanmak
Bir hiçmiş aslında
Şimdi daha iyi anlıyorum
Yaşam da tek kişilik, aşk da,
Şimdi daha iyi anlıyorum,
Oturduğum yerden kalkmadan
Kayıt Tarihi : 18.4.2012 15:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!