Burada sıcaklığına yer yok durgun ruhunun
Mantığı hüküm sürüyor aşka yorgun kalbimin
Aşka küsmüşlüğünü gizliyor usulca kuytu köşede
Gözü kapalı, sağır duyguları, sessizce ağlıyor…
Yoğunluğun mümkün kıldığı yorgunluk
Nefesini tuttukça kaybeden sessizlikte kayboluyor
Bitti diye düşündüğüm bu kırık yaşam ellerimde kalanlar bana senden…
Umudumun bahçesinde açan son tomurcuk
Düşüncenin ilk hali oluyor, başa dönüyor
Cebinde sakladığı eksik parçalarla yaşamının
Eski baharının beklide yeni yazı geliyor mevsimlerden…
Şimdiyse bütün güzellikler yalan
Şimdiyse bütün umutlar hayal oluyor….
Kayıt Tarihi : 10.8.2005 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!