Yalan Tepeler Şiiri - Hüseyin Yük

Gün sabahın serinliğinde aurasıyla doğar
Yalan Tepelere
Doğrulsan deniz toy bir kız
Kıyılar bakir
Saçları bir huzur beldesi uzanmış uyuyor
Çarşaf beyazlığında
Ciğerlerin bayramında şeker sunan çocuk yüzündeki sevinç
Uzatmalı aşklar sürer
Balıklar la martıların
Kimin açlığı sorgulanmaz doğa huzurunda
Kadın koşar güneşin umutlarına ayna tutmuş Midye yansılmalarında
Düşünsem seni bu manzara tuvalinde,
Aklımın en büyük odalarında
Oksijen bakışlarında

Keşke yarın gitmesen
Öbür yarında ben gelsem
Giyinirken gün gözlerine
Senin sokağından geçerken
Begonyalar çiçek açmış
Kokun sinmiş evine