Yalan söyleye, söyleye Şiiri - Hasan Hazani

Yalan söyleye, söyleye
Yüz kalmamış yüz'lerinde
O kadar çok alışmışki
Doğru'luk yok söz'lerinde

Hırsız'dır çalmazsa durmaz
Helal'lin yanına varmaz
Doğruluk örtünüp sarmaz
Kir'lilik var bez'lerinde

Bulduğun aşırır çalar
Daha varmı diye arar
Haram'ları zevk'le yalar
Tadı kalmış dil'lerinde

Hesap eder çal'dıkların
Kimden rüşvet aldıkların
Milyar'larca varlıkların
Defter tutar el'lerinde

Köy, kasaba, şehir aşar
Çıkarın bulursa coşar
Düzenbaz yol'unda koşar
Azim'lidir diz'lerinde

Takip eder çıkarını
Bedava'ya akarını
Atmış şeref vakar'rını
Menfat'ti iz'lerinde

Ahlaksız'dir laf, söz'leri
Çıkara bakar göz'leri
İnsan'a benzer yüz'leri
İnsan'lık yok öz'lerinde

Hazan der bu hırsız başı
Sattı ova, dağı, tası
Gizli, gizli plan işi
Hesap'ların tez'lerinde.
(h.hazani)

Şiir'deki bazı söz'lerin anlam'ları:

Azim: Bir kimsenin bir işteki engel'leri yenme istenci, istek ve kararı.

Aşırmak: Çalmak, Çalıp Götürmek, Araklamak.

Akar: Yan gelir getiren ev, dükkan gibi mülk. duzenli gelen para, gelir anlaminda.

Vakar: şerefli olmak, onurlu olmak, temkinli olmak, ağırbaşlı olmak

Tez: Araştırma yoluyla geliştirilen uzun bir makaledir.

Öz: Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, kendi kişi'liği.