Yalan Söylemenin En Şık Hali
O Kadar çok oldu ki yalan, dolan
Alıştı artık kimlikler, hiçbir şeyden sıkılmaz insan
Rezillik diz boyu, çoğunun sadece tabelası iman
Artık yetmez bir cemaate bir imam, bazen imama da gerek bir imam,
Güven denen şeyin adı kaldı kitaplarda
Şeref de saklanabilseydi keşke sahaflarda
Satılsa bile mürekkebi kalırdı yapraklarda
Kifayet etmez artık bu yüzlere çift kat astarda,
Her tende, ruh da kir bırakır, iz bırakır oldu para
Şakşakçılık makamın, mevkinin yolu oldu ya
Profesörleri doldu bu işin koltuklara
Yazmamak,konuşmamak, sessizlik de yalanın en zarif hali oldu ya..
Kayıt Tarihi : 9.12.2013 14:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!