Yalan Söyledin Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Ellerimi tutup, gözüme bakıp
Boynunu bükerken, yalan söyledin
Bırakma diyerek, önüme çöküp
Gururu yıkarken, yalan söyledin

Seviyormuş gibi, gözüme baktın
Seviyorum dedin, sonra bıraktın
Sönmesi imkansız, bir ateş yaktın
Yürek böyle korken, yalan söyledin

Söz vermiştin bana, olacaktın eş
Güneştin ömrüme, vallahi güneş
Ne zaman küllense, içimde ateş
Harlayıp yakarken, yalan söyledin

Ben seni kendimden, ayrı görmedim
Senin olmadığın, yere varmadım
Hiç sorgulamadım, seni yermedim
Ben seninle birken, yalan söyledin

Görenler hep dedi, ah ulan keşke
Gıpta ile baktı, herkes bu aşka
Ayıramaz dedin, ölümden başka
Ecel bile zorken, yalan söyledin

Görmek istediğim, senin gözündü
İnanıp kandığım, senin sözündü
Yolum senin yolun, yönüm izindi
Meçhule çekerken, yalan söyledin

Ben sevdim! sen bana, hep ettin zulüm
Kabulüm yolunda, olsa da ölüm
Gelmesen de inan, beklerdim gülüm
Umuda sıkarken, yalan söyledin

Sevmiyorsan bırak, gideyim dedim
Ne istersen kabul, edeyim dedim
Ömrümü ömrüne, adayım dedim
Aşk ile bakarken, yalan söyledin

Sen beni sevseydin, böyle olmazdı
Sevmiş olsan beni, yerim dolmazdı
Sen ağlarken benim, yüzüm gülmezdi
Gözünden dökerken, yalan söyledin

Ömrüm de görmedim, duymadım böyle
Vicdana gel dedim, merhamet eyle
ALLAH aşkı için doğruyu söyle
Son bir şansın varken, yalan söyledin

Her bir şey ortada, bak ayan beyan
Söz verip de sensin, sözünden cayan
Sen Yalancı Sevdam, sevdama kıyan
Seviyorum derken, yalan söyledin
Seviyorum derken, yalan söyledin