Sessizlik..
Gecenin karanlığında bir yangınla gelen aydınlık..
Yüreğimi büken boşluğun..
Ellerimden akıyor içim..
Yalan yok..
Biraz da özledim..
Gelenler var..
Ayak sesleri..
Kulaklarımı tırmalayan yokluğunun sesleri..
Dar geliyor yerim..
Yalan yok..
Biraz da özledim..
Yıllar sürüyor uykuya dalmak..
Sırılsıklam bir yastıkta çıkarıyorum hasretini..
Alevden duvarlar geliyor üzerime..
Har oluyor içim..
Yalan söyledim..
Çok özledim..
Kayıt Tarihi : 16.11.2015 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem Kamalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/16/yalan-soyledim-16.jpg)
KEŞKE BÜTÜN YALANLAR BU KADAR MASUM VE SEVDA ÜSTÜNE OLSA...
Kutlarım Cem... Keyifle okudum. Nicelerine... Sevgimle...
Keşke bütün yalanlar böyle söylense.. 'Biraz da özledim' derken, 'Çok özledim' diye teyit etse..
Sıcacık, güzel bir şiir.. Kutlarım Cem Bey..
TÜM YORUMLAR (2)