gözyaşlarıyla uğurladık yıllarımızı
gündoğumuna uzaktan baktık
temmuz sıcağında
düşler sıcak geldi mevsimler hep kandırdı
elini tutmak,anıyı paylaşmak
bir yangın penceresinden
düşlerin sakat kaldığı bir zaman dilimi
gökyüzü tenha bu aralar
derin yarıklar hala yürekte
artık karşılamak gelmiyor içimden
bir umutlu haber gelmiyor ki
senden bana
sen beni yüreğinden derinden kopardın
ansızın bir güvercin gibi yıkıldık
boş hayallere giysiler yıpranmış
güneşsiz gündüzlerde
berduşlar arasında
mutsuz ve kara
yalan sevdanın adı SENİN...
Kayıt Tarihi : 4.8.2018 17:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Can Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/04/yalan-senin-adin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!