Yalan rüzgarı. Şiiri - Vedat Korun

Hasret tozu sarmış her yanını dönüşün.
Dur bekle sana varan seferi.
Bakarsın bir vakit dönerim.
Susmaz ahım ağlar bir derdime bir sana.
Kaç yaz geçti üzerinden gurbet kokan yılların?
Bakarken yıldızlara saymayı da unuttum.
Sensizliğin özlemini hayal gergefine dokumaktan,
Söndü gecenin yaşlı gözleri.
Kesmedi ayrılığın yükü,
Bir de sırtımda sevdanın mülkü.
Boş düşlerin koluna yaslandı harab bedenim.
Yerinde durmaz gayrı sürüklenir seline
Bu dert ne mezata ne hâcete satılmaz.
Varıpta diyemedim ya sana sevdiğimi.
Çözülmedi mahcup dillerim.
Gel,yine kanma kem söze
Bir hazan vakti,sabahın gamında,
Savrulur Nil’in meltemiyle yanına düşerim.
Ah umudum,Tanrı tek nefes izin verse
Sigaramın külü yere düşmeden gelirim.
Dumanından yüzün silinmeden kapın çalarım.
Kadehlerin içinde kayboldum gittim işte.
Bulabilsem kendimi sana geri veririm.
Görmeseydim seni ey peri ruhlu
Kalırmıydım hiç şu kiralık âlemde.
Söyle günahlarımı hangi zindana koyayım zindan ağlasın.
Yaşanmamış hikayelere aldandım,kandım.
Her taksimin meyanında inledim durdum.
Daha görmesem de seni tasalanma sakın,bekle
Şu yalan rüzgarı da biter bitmez tez yanındayım.
Ama sen,sen var olmadın ki, sen hiç yaşamadın ki.!

29-10-2010.