Bir zamanlar “sonsuz” denilen sözler
Takvim yapraklarında soldu,
Gülüşlere emanet edilen umut
Sessizce geri alındı.
Yalan olmuş sevgiler şimdi
Tozlu bir rafta anı gibi,
Dokunsan dağılacak kadar kırılgan
Ama unutulmayacak kadar izli.
Kalpten çıkan cümleler
Dudaklarda yarım kaldı,
Gerçek sandıklarımız
En iyi rolünü oynadı.
Gözlerdeki ışık sönmüş,
Sözler hâlâ güzel belki
Ama içi boş artık,
Çünkü kalp çekilmiş içinden sessizce.
Kayıt Tarihi : 25.12.2025 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!