Çocukluğum gitti bir hayal peşine
Ümitlerim doldu bir heves içine
Doymadan daha bir gönül şevkine
Elmacık yanak, aşkar tenlik yalan oldu.
Kader yükünü çeken taze bir ayvazdık
Kasvet, denilen şeyi hele hiç tatmazdık
Coşkun akan seller gibi engel tanımazdık
Coşkunluk bir hüsran ,çocukluk yalan oldu.
Köy yolu boyunca evlerimiz ardı sıradı
Her gün yoldaş, kankalar birbirini sorardı
Saf gönlümüzü sevgi kardeşlik sarardı
Mert dostluk iyi niyet yalan oldu.
Yamaçlardan kırlara uzanan dereler vardı
Nilüfer yaprağından kurbağalar vaklardı
Dört mevsim merada sürüler otlardı
Mevsimler aktı dere kurudu su yalan oldu.
Kadim olup unutuldu yaşayan efsaneler
Dünya hangi devire geldi birde bilseler
Ayakların baş olduğunu kalkıp ta görseler
Maziler unutulup erenler yalan oldu.
Osman Nar
Kayıt Tarihi : 22.7.2018 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çocukluk çağının geride kalıp yaşanan efsaneler ve hayatın anlamlarını günümüze çağıran bir tür duygu hatırlatması.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!