Öyle acıyarak bakma yüzüme.
Bir zamanlar bende aslan gibiydim.
Felek su koymazdı benim elime.
Şu karsı ki dağlar taştan gibiydim.
Benim malım mülküm param var idi.
Dostumdu herkesler aram var idi.
Her gelen gülümser selam verirdi.
Yerler içerlerdi boştan gibiydim.
Şimdi titriyor bak elim ayağım.
Kar ile dumandır şu gönül dağım.
Ne dostum var nede bir dert ortağım.
Dara düşenlere bir can gibiydim.
Sarı saçlı birde yarim var idi.
Sol yanımda ona yangın har idi.
Oda beni şimdi terk edip gitti.
Gençtim o zamanlar fidan gibiydim.
Yalan oldu bütün her şeyler yalan.
Sevdiklerim bana bildiğin yılan.
Bir canım bir ahım elimde kalan.
Hiç bitmeyen koca harman gibiydim.
Kayıt Tarihi : 28.4.2015 11:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Uzun 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/28/yalan-oldu-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!