Yalan Olan Şiiri - Meziyet Ak

Ah yalan dünya diyoruz,
Dünya mı insan mı yalan?
İşte bunu bilmiyoruz,
Böyle düzen bu kurulan.

Demir at bak gönlündeki,
Denizlerden bir limana.
Ses verirsin ömründeki,
Nefesini aldırana.

Bir kaç dakika dur dersem,
Bir saniye bekleyemez.
Gitmem diyerek dirensen,
Dünya seni kabul etmez.

Öyleyse insandır yalan,
Dünya ise pencereymiş.
Dünyadan gitmek zor olan,
Her gelen bakıp geçermiş.

Acı ve keder de olsa,
Yaşamdan vazgeçemeyiz.
Ne olurdu ömür dursa,
Her birimiz bir faniyiz.

Şu ölümlü dünyadaki,
Gerçek dostluğu yaşatsak.
Sevgiyle gönüllerdeki,
Kin ve nefreti kurutsak.