Yalan Mutlu Günlerin Şiiri - Doğan Ümit ...

Her günümün sonunda ölüm gibi yokluğun
Ellerimin sevgiye uzanamaması senin eserin
Bunda da güzelim bir kez daha yanılıyorsun
Gün gelip tükenecek senin de gençliğin

Ellerin boş kalacak Tanrıya yalvardıkça
Gökyüzünde asılı kalacak ettiğin dualar
Yakalayacak seni en düşkün olduğun an
Yüreğimden fışkıran o güçlü beddualar

Ben gibi sende yalnız kalacaksın odanda
Gözlerin mutluluğu görmeyecek hiçbir an
Yalnızlık yiyip bitirecek seni içten içe
Evrene umutsuz bakacaksın o zaman

Dudaklarında bir kuruluk bir yangın
Gözlerin ufuklara perçinlenip kalacak
Yüreğinde bir volkan cehennemlerce kızgın
Vücudun ateşlerde hep yandıkça yanacak

Sende anlayacaksın yalnız geçecek gecen
Yaşamanın gereksiz özlemin boşluğunu
Kızgın güneş altında ateşlerde yanarken
Duyacaksın yürekte gecenin loşluğunu

Yalan olacak gençliğin mutlu geçen günlerin
Düşündükçe geçmişi üzgün ağlayacaksın
Saçlara ak düşecek uzanacak ellerin
Sana acı verecek nefretle yolacaksın

Tüm geçmiş apaydınlık anılarda kalacak
Bir başkasını görüp onu sevmeyeceksin
Sevgi diye yıllarca çırpınarak duracak
Aşk nedir tutku nedir o an öğreneceksin