Yalan mıydı? Şiiri - Ayşe Birgül Yılmaz

Yalnızım insanlar içinde
Gözlerimi kırpsam dökülecek damlalar
Kimse bilsin istemem içim kan ağlar
Hep o bildik sorular, hayatında biri mi var
Hep o bildik korkular, kabusa dönen uykular

Kayboldu bütün anlamlar
Sarsıla sarsıla uyandığım gecelerin sabahında
Yüzümdeki mahzunluk güne yayılar
Kalbinm sanki bir yarasanın atağında
Işığını arar, kıskıvrak çırpınır kafesinde
Elmi oldum bir anda kaldım mı uzağında
Kurşun gözlerin gecelerime hüzünler taşır
Yokluğunun çilesi bana yazılır
Yahnızlık büyük, özlemler bütün, ayrılık yarım
Hayallerim umutlarım, tarumarım
Belirsizlik kesti yolumu, bağladı elimi kolumu
Haber gelmesin senden, haberin olmasın benden
Paramparça duygularım nasıl yaşarsam yaşarım
Kabullenmiyor gönül görmeden duyduğunu
Bilmek istemiyorum nerede kiminle olduğunu

Yalan mıydı yaşananlar?
Yalan mıydı mutlu anlar?
Anladım ki masallarda mutlu sonlar
Anladım ki gerçek olan yalanlar..