Yalan Irmağıymış Hayat

Boynuna ip atılmış ulu ağaçlara sordum dünü
O günden bu güne hiç söylenmemiş pişmanlıklar
Hiç irdelenmemiş, biçare ve sürgit yaşanmamışlıklar
Haykırdım tüm susmalara inat, fısıltıları büyüttüm
Çocuk yüreğimin patikalarından geçerek aşka yürüdüm

Bağışla ey yar çaresizliğimi, kışa döndü bak gecelerim
Sancımın tam ortasında gözlerin, sensiz hep eksiğim
Öyle de yarım, böyle de yarımım, sensin tek ezberim
Kaç mevsim eskittim özleyerek, tükenmekte ömrüm

Çiçekli günler mazide kaldı, hazanlar var çizgilerimde
Aydınlık yarınlara muhtaç çocuklar, endişe gözlerinde
Yalan ırmağıymış hayat, ihanet çıktı yüzleşmelerimizde
Az gittik uz gittik, tükendik, varamadık nicedir biz menzile