Günler çabuk geçti, yıllar yol aldı;
İşte ömür geldi, yarıyı buldu.
Topraktan gelenler hep toprak oldu,
Toprak insanlara tek vatan imiş.
Kurudu, gönlümde akan dereler;
El oldu, aşkına yandığım dilber.
Eşim, dost, akrabam hani nerdeler?
Toprağın üzeri bir virân imiş.
Kim geldi dünyaya, hani kim kaldı?
Kim mutlu yaşadı, kim murat aldı?
Ötesi toprağın bir metre altı,
Yolcular bekleyen meçhul hân imiş.
Söyle ey Kaan'ım gâfil insana!
Zaman gelip geçti, yaklaştık sona.
Bir gün bırakıp da o meçhul hâna,
Giden anlar, dünya bir yalan imiş.
Kaan YILDIZ
(Sivas 2004)
Kayıt Tarihi : 27.3.2015 10:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/27/yalan-imis-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!