Yalanmış aşk, gördüğümüz bir rüya,
Dedikodu ancak onun bunun ağzında.
Dünde kalanlar yanımızda mı hala?
Dönmeyecekler biz beklesek de ısrarla..
Farkı artık var, pembenin siyahtan aslında,
Siyah aşkın pembesini boyadı karanlığa.
Bize akan gözyaşları sanrıdır kafamızda.
Dalar gider gözlerimiz sadece umutsuzluğa.
Tatlı bir nefes hissedebilseydik eğer bahar.
Hayalin renkleri bir canlanır bir solar.
Yalanı bilir misin gerçeğin içinde var.
Örüyor farkettirmeden kalplere taştan duvar.
Çevremizde orada burada türlü türlü mutluluklar.
Bizim zihnimizde hep aynı o eski konuklar.
Gözlerdeki hüzün bu yalana tanıklar.
Baktıkça görünür ki onlar da yalancılar.
Nedendir bilinmez kötüye rağbet artar,
Sevgi bizden kaçtıkça yüreklerimizden taşar,
Dönüp baktıkça gerçek sandığımız yalan aşklar,
Utanma dostum bizi ancak gözyaşımız paklar.
Kayıt Tarihi : 15.9.2006 14:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birkaç yıl önce ruhumun izdüşümündeki bir dostun acısının paylaşımında yazıldı. Mevlana nın bir sözünü hatırlatmıştı bana.'Yürekler kirlendikçe onu ancak gözyaşı temizler diye..'
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!