Yalan Duygular Şiiri - Şeref Öztel

Hiç sevmedim duyguların içindeki yalanları
Suskun mahsüm yüzünle beni değil o sahte yüreğinin kandırdığının farkında bile değilsin
Ansızın esen sessiz bir rüzgar olup gelip girdin yüreğime
Gözlerim senden başkasını görmez oldu mahkum kaldım yörüngende

Yıkılan umutlarımın üzerine birde senin verdiğin acıları ekliyorum
Ne desem sana artık içindeki çirkinliğini yüzünün yalan gülüşünle mi eklesem
Ortaya çıkan ne biliyormusun İhanetin da kendisi bunu da satırlarıma yaziyorum
Sana diyemıyorum biliyorum artık sen bu yüreğe ait değilsin

İsyanlarımı gökyüzüne birakiyorum
Gözlerim oyle dalıyor ki ağladığımın farkına ancak bulutlar varıyor
Yağ yağmur artık susma onun için gözlerimden bir damla yaş bile bırakmak istemiyorum
Değmez bir damla gözyaşı onun için

Geçmişime bakıyorum da hiçbir fark göremiyorum dun ayni yalan sevdalar
Bugün ayni acaba kendimi mi kandırıyorum
Bu çıkarcı dünyada sömürülen sadece emek değil sevgilerde sömürülüyor
Üzerine üzün bir çizgi çekiyorum bütün sevdalarımın

Ah yüreğim sen sus sakın konuşma gün gelir bellimi olur sana da bir çizgi çekerim
Çünkü kimi seveceğini sende bilemiyorsun sende suçlusun en az onlar kadar