Yalan dünyada...
Kasvetli bir akşam, sıcak vuruyor teni,
Ruh yanıyor içten içe boğuluyor,
Duygular eriyor, sessizce bir gölge gibi,
Varlığım küçük bir nokta, içimdeki fırtına alıp götürüyor.
Yaşam acı veriyor, nefesim tükeniyor,
Gücüm kayboluyor, bir kafeste tutsak,
Gözlerim kör bakıyor, karanlık sarıyor,
Bir depremin içinde, çıkmazdayım.
Bir görsem hayatı, çiçek olup açarım,
Güneşle birlikte, ben de doğarım,
Anlamsız seraplardan, kurtulur gözlerim,
Gerçeğimi yaşarım, yalan dünyada...
Oktay ÇEKAL
12.08.2011-00.35
Kayıt Tarihi : 30.8.2011 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!