Nedir bu dünyanın hali, hergünü çilekeş ?
Biz mi çok dertliyiz yoksa hayat mı kalleş ?
Gece karanlık, gündüz karanlık, insanlar karanlık.
Aydınlıklar sanki karanlığa çekilmiş peşkeş.
Birgün elbet bitecek bu dünyanın cefası.
Ne lezzeti kalacak damakta ne zevk-ü sefası.
Ecel yakalayacak, kefen saracak, toprak alacak.
Örtecek bedenini, üzerine atılan toprağın her defası.
Ey insanoğlu ! fazla meyletme bu dünyaya.
Kimi hedefine uçak ile gidecek kimileri yaya.
Yokluk sarsacak, varlık taşacak, hamd eden aşacak.
Kazanacaksın elbet, tuz basarsan bu derin yaraya.
Kayıt Tarihi : 31.10.2020 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En gerçeğe kavuşmak umuduyla...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!