Yalan Dünya Şiiri - Cahit Konut

Bu dünya, nasıl bir dünya?
Giden yalan, gelen yalan.
Bir yandan dolar, boşalır,
Doğan yalan, ölen yalan.
Gerçekleri bilen yalan.

Güzün hazan olur yaprak,
Garipleşir, kara toprak.
Ağaç üryan olur, çıplak,
Açan yalan, solan yalan,
Saçlarını yolan yalan.

Malı parselleyip, kapsan,
Gemi alıp, uçak satsan.
Bin odalı konak yapsan,
İçindeki kalan yalan,
Huzur, sadet bulan yalan.

Zenginin kara parası,
Boşa züğürdün çenesi.
Hani Karun hazinesi,
Gömüleri bulan yalan,
Kürtün, semer, kolan yalan.

KARAC’OZAN; doğru söyle,
Garameti* atma öyle
Mücevheri heybe ile,
Alan yalan, çalan yalan.
Çuvalları delen yalan.

24 Kasım 2014 GÖLBAŞI

*garamet: Kara çalmak, karalamak, iftira atmak.