Bu dünyaya yalan, aldanma; Kardeş!..
Bir gün dürülür de, sürülür gider
Burada hiç, divan kuran gördün mü?
Bir gün dağları, yürütülür de gider;Kardeş!..
Kardeş bu dünyayı bir han gibidir
Birinden doğarken girer insan
Diğerinden ölürken çıkar insan
Onun için baki değildir dünya;Kardeş!..
Bakma bu dünyanın şatafatına
Aldanma arabasına, Apartmanına
Güvenme malına, yatı, katına
Dünyaya bel bağlanmaz; Kardeş!..
Bu dünya ya bir oyun, ya bir oyuncak
Bak tefekkür et, ibadet et, doyum’cak
Dünya insanlara, ölümü verir ancak!..
Sakın güvenme, bu dünyaya; Kardeş!..
Bir tek götürürsün iyi veya kötü imanını
Ruhunu alır, toprakta bırakır,” bedenini”
Dünyadan götüremezsin, bıraktır kefenini
Bu dünya geçicidir, fanidir; Kardeş!..
Şair Tahsin, nice insanlar geçti dünyadan
Kara toprak alır seni en sonu “üryanken”
Bak mezara varacaksın, sedyede uyurken
Bu dünya bir beşikti salladı seni; Kardeş!..
Tiran- 03.10.2018
Tahsin Koç
Kayıt Tarihi : 8.12.2018 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/08/yalan-dunya-449.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!