Derler ki sıkışınca insanlar yalan bu dünya,
Bakmazlar hiç kendi yaptıklarına
Görmezler, göremezler ne çamlar devirdiklerini
Bilmezler ki bu dünya yalan değil insana nimet dünya.
Kıymetini bilmeyen kaybeder yarınlarını da,
Hep kendini haklı görür suçlar dünyayı
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bilmeliyiz ki bir tek suçlu var bu dünyada,
Kendine kul, köle olduğumuz nefsimiz elbet
Bırak dünya ile uğraşmayı emanete dikkat et
Yoksa ne bu dünyada ki hayat kalacak ne ahret.
Doğru söze ne denir.... Gerçekler aslında ayna gibi yansıtıyor ama görebilene, kutlarım güzel eserinizi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta